شتری که به حرم امام رضا(ع) پناه برد + عکس؛ ماجرا چه بود؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، روزنامه‌های کشور در تاریخ ۲۸ آذر ماه سال ۱۳۵۲ به اتفاقی شگفت‌آور در مشهد مقدس اشاره کردند که طی آن برای شتری که به قصد قربانی شدن به درگاه امام رضا(ع) برده شده بود اتفاق جالبی می‌افتد. ما در این جا برای آن که روایت کامل تری را آورده باشیم مطلب را از کتاب «ذره و آفتاب» نقل می‌کنیم که دربر دارنده معجزات و کرامات امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا(ع) است که معاونت تبلیغات و ارتباطات اسلامی آستان قدس رضوی آن را تهیه و تدوین نموده و در اختیار عاشقان آن حضرت قرار داده است:

در منطقه محمد آباد مشهد، کشتارگاهی بود که محل ذبح حیوانات و تأمین گوشت قصاب خانه‌های مشهد بود. روزی صاحب کشتارگاه، شتری را خریداری و برای ذبح به کشتارگاه می‌برد.

ناگهان قبل از ذبح، حیوان افسار خود را کشیده و فرار می‌کند. همه تلاشها برای نگه داشتن آن بی نتیجه می‌ماند. حیوان به خیابان می‌آید و صحنه عجیبی پیش روی مردم خلق می‌شود.

شتر مستقیم به سمت حرم می‌دود حاضرین با تعجب صحنه را دنبال می‌کنند و صاحب شتر نیز به دنبال حیوان راهی مسیر است.

در طول مسیر مردم به شتر و صاحبش که دنبال وی است نگاه می‌کردند. برخی همراه می‌شدند و برخی می‌خندیدند و نظاره گر بودند.

به نقل از شاهدین آن روز که در حرم مطهر مشرف بودند، ناگهان از درب شرقی صحن انقلاب (عتیق) شتری وارد صحن شده و مستقیم به سمت درب غربی می‌رود، اما قبل از رسیدن به درب غربی برمی‌گردد و نگاهی به گنبد و بارگاه انداخته و آرام آرام پشت پنجره فولاد رفته و آنجا زانو می‌زند.

کم کم زائران جمع می‌شوند، خدّام و مسئولین حرم هم می‌رسند، صاحب شتر نیز خودش را به صحنه می‌رساند، غوغایی در صحن برپا می‌شود، که این حیوان اینجا چه می‌کند. (گویا از چشمان حیوان اشک جاری بود)

هر کس چیزی می‌گوید و برخی با اشک از صاحب شتر می‌خواهند از او صرف نظر کند. حتی از بین جمعیت فرد غریبه ای جلو می‌آید و می‌گوید بهای شتر را به صاحب آن می‌پردازد تا از کشتن حیوان صرف نظر کند ...

اما صاحب شتر که از ابتدا ماجرا را دیده و این امر را فرصتی خاص می‌بیند با رِندی لبخندی زده و همراه با اشک ارادت نگاهی به سمت پنجره فولاد و گنبد کرده و بلند می‌گوید :

«من این حیوان را به مولای مان حضرت رضا علیه السلام می‌بخشم و امیدوارم حضرت هم مرا به نوکری خود بپذیرند.»

((الکاسب حبیب الله به این می‌گویند که با صاحب کرم و خدای او معامله می‌کند و امید به فضل او دارد)) این زرنگیست احسنت.

با دیدن این صحنه، جمعیت سرشار از خوشحالی همراه با اشک ارادت به ساحت اباالحسن علی ابن موسی الرضا (ع) می‌شوند و ندای صلوات پی در پی فضا را معطر می‌کند.

حیوان را به مزرعه آستان قدس می‌برند و تا پایان عمر در آنجا آزادانه مشغول چرا و گشت و گذار می‌شود.

آمدم ای شاه پناهم بده

خط امانی ز گناهم بده